Αρχές Γενάρη του 2014 ανακοινώθηκε μια επιχείρηση μεταφοράς και καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας, στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης και Σικελίας. Από τους 1500 τόνους χημικών όπλων, οι 700 από αυτούς (αέριο της «μουστάρδας» και του sarin) είναι άκρως τοξικοί για κάθε ζωντανό οργανισμό. Η διαδικασία που θα ακολουθηθεί για την καταστροφή τους είναι αυτή της υδρόλυσης, και θα γίνει στο συμβατικό φορτηγό πλοίο MV Cape Ray του αμερικάνικου στόλου, ηλικίας 37 ετών! Πιο συγκεκριμένα, υδρόλυση είναι η μέθοδος κατά την οποία, μια σύνθετη χημική ένωση μετατρέπεται σε απλούστερη. Το πρόβλημα που προκύπτει είναι ότι απαιτείται τεράστια ποσότητα νερού (10.000 τόνοι νερού για τους 700 τόνους χημικών), η οποία θα παραγάγει μεταξύ άλλων και μεγάλες ποσότητες άλλων τοξικών και διαβρωτικών ουσιών αλλά και νέα υγρά απόβλητα μέσω των χημικών αντιδράσεων. Το νερό αυτό είναι άγνωστο αν θα μεταφερθεί εκ νέου με τάνκερ ή θα χυθεί σε κάποια θαλάσσια περιοχή, με ανυπολόγιστες συνέπειες για το περιβάλλον και κατά συνέπεια για την τροφική αλυσίδα.

Ο ασφαλέστερος τρόπος καταστροφής των χημικών όπλων, που έχει επιλεχθεί στο παρελθόν, πραγματοποιούταν σε χερσαίες εγκαταστάσεις, όπου μπορεί να ελεγχθεί η πιθανή τοξική ρύπανση. Για πρώτη φορά, έπειτα από αρνήσεις κάποιων χωρών να γίνει στα εδάφη τους, επιλέγεται η διαδικασία της υδρόλυσης σε θαλάσσια περιοχή για την καταστροφή των χημικών. Σύμφωνα με τον νόμο, η καταστροφή πρέπει να γίνεται πάνω σε έδαφος χώρας που τα παράγει ή τα έχει αγοράσει. Για να αποφευχθούν οι αντιδράσεις από τις αντίστοιχες χώρες, αποφασίστηκε να γίνει σε διεθνή χωρικά ύδατα και συγκεκριμένα στην θαλάσσια περιοχή της Μεσογείου.

Κατά τη διάρκεια της παραπάνω διαδικασίας, αφενός η χρησιμοποιούμενη ποσότητα νερού (υγρά απόβλητα) θα πρέπει να ελέγχεται πριν διοχετευθεί από τη μονάδα υδρόλυσης στη θάλασσα, αφετέρου οι χημικές ενώσεις που θα προκύψουν πρέπει να απομακρυνθούν για περαιτέρω καταστροφή (συνήθως αποτέφρωση). Έτσι, καταλαβαίνουμε πως η ρίψη μέρους αυτών των ουσιών στη θάλασσα είναι σίγουρη, και θα προκαλέσει, αν όχι άμεσο θάνατο, στους ζώντες οργανισμούς τεράστια χρόνια προβλήματα που μπορεί να μην είναι ορατά από εμάς.

Γνωρίζοντας ότι η φύση είναι ένα ακόμη κομμάτι προς εκμετάλλευση προκειμένου να επιτευχθούν τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, στεκόμαστε ενάντια όχι μόνο στην καταστροφή των χημικών όπλων, είτε επίγεια είτε θαλάσσια, αλλά και στην παραγωγή τους και στην αιτία που οδηγεί σε αυτήν, δηλαδή τον πόλεμο, μια από τις κινητήριες δυνάμεις του καπιταλισμού. Το κράτος, με στόχο τον ολοκληρωτικό επεκτατισμό, προσπαθεί να επιβληθεί στους ορατούς εχθρούς, παράγει άλλους αόρατους, χρησιμοποιώντας τον όρο «τρομοκρατία» για να αυτοανακηρυχθεί προστάτης των υπηκόων του. Η ίδια η ύπαρξη του είναι μια κήρυξη πολέμου σε διαφορετικά ανά καιρούς πεδία. Ο εσωτερικός πόλεμος στην εκάστοτε χώρα χρησιμοποιεί διάφορες μορφές καταστολής, όπως διώξεις-φυλακίσεις-απελάσεις, με στόχο αφενός την επιβολή στα ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας και αφετέρου την δημιουργία μιας ψευδαίσθησης ασφάλειας στους πολίτες του. Αποτέλεσμα αυτής είναι η αναπαραγωγή και η διαιώνιση εθνικών ιδεωδών, που οδηγούν από την μια στην παθητικότητα και από την άλλη στην ένθερμη υποστήριξη του πολιτικό-οικονομικού επεκτατισμού. Παράλληλα, δημιουργείται το αίσθημα ανασφάλειας για την διατήρηση των εθνικών εδαφών και έτσι για την αντιμετώπιση του εξωτερικού εχθρού συγκροτούνται και ενδυναμώνονται στρατιωτικές δυνάμεις που ενισχύουν και διατηρούν την πολεμική βιομηχανία.

Τα πυρηνικά εργοστάσια αποτελούν τεράστιο κομμάτι της βιομηχανίας αυτής και για να την ενισχύσουν παράγουν διαρκώς νέα όπλα, αποσύροντας τα παλιά, όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση. Επίσης, παράγει και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής (π.χ. τοξικά και χημικά αέρια, βόμβες, κλπ.), δοκιμάζοντάς τα σε μη-ανθρώπινα ζώα, συντελώντας στην εξαφάνιση τους, και στη φύση με αποτέλεσμα ανυπολόγιστες περιβαλλοντικές καταστροφές.

Ένα από τα αποτελέσματα του πολέμου είναι από τη μία η σφαγή των λαών και από την άλλη η χρήση του αναλώσιμου φτωχοποιημένου ανθρώπινου εργατικού δυναμικού σε αυτές τις βιομηχανίες θανάτου, οι οποίες είναι συγκοινωνούντα δοχεία με τις βιομηχανίες ενέργειας (π.χ. πυρηνικοί αντιδραστήρες-πυρηνικά όπλα). Οι πυρηνικοί αντιδραστήρες χρησιμοποιώντας το ουράνιο ως καύσιμο παράγουν πλουτώνιο, το οποίο χρησιμοποιείται εκ νέου για τη παραγωγή ενέργειας αλλά και για τη κατασκευή πυρηνικών όπλων. Όλα αυτά τροφοδοτούν και διατηρούν την ίδια τους την ρίζα, τον καπιταλισμό.

Από την αρχή της ύπαρξής του ο καπιταλισμός δημιούργησε έννοιες όπως ιδιοκτησία, κέρδη, συμφέροντα, ιεραρχία, κυριαρχία-εξουσία, τα οποία όλα αυτά οδήγησαν στην επιβολή και εκμετάλλευση ανθρώπινων και μη ζώων και της φύσης, δημιούργησε έθνη και κράτη χωρίζοντας λαούς, ιεράρχησε ταξικά τους ανθρώπους.

Ως αναρχικοί-ες, αρνούμενοι κάθε εθνική ταυτότητα επιλέγουμε να μην πολεμάμε για κανένα κράτος. Αγωνιζόμαστε συνειδητά ενάντια στα συμφέροντα του καπιταλισμού, προτάσσοντας την καταστροφή του και στεκόμαστε ενάντια στον έλεγχο των ζωών μας, στη λεηλασία της φύσης και στην εκμετάλλευση των μη-ανθρώπινων ζώων.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ

ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Αναρχική συλλογικότητα

Μαύρο/Πράσινο

Θεσ/νίκη Απρίλιος 2014

mavroprasino.espivblogs.net