Κείμενο-κάλεσμα για την 11η Ιούνη – ημέρα διεθνούς αλληλεγγύης – από συντρόφους από τις ΗΠΑ.
Μετάφραση: Μαύρο/Πράσινο
Πηγή: June 11
11 Ιούνη 2015: η Μετάβαση:
Ο αγώνας δεν τελείωσε…
Η χρονιά που πέρασε ήταν γεμάτη με αλλαγές και μεταβάσεις για τους φυλακισμένους συντρόφους μας και για εμάς που έχουμε αφιερωθεί στον αγώνα εκτός των τειχών. Τώρα, σταθερά στις ωδίνες της άνοιξης, νιώθουμε υποχρεωμένοι να γιορτάσουμε αυτές τις μεταβάσεις και τις νίκες καθώς νέα ζωή και ενέργεια εκρήγνυνται παντού μπροστά και γύρω μας. Δεν έχουμε συχνά την ευκαιρία
να σμίξουμε την γιορτή με τον αγώνα – αλλά τώρα είναι μια από αυτές τις στιγμές! Στις 8 Ιανουαρίου αυτού του έτους το ανατολικό τμήμα του δικαστηρίου της Καλιφόρνια απεφάνθη την αποφυλάκιση του Eric McDavid. Ο σύντροφος μας Marius (Marie Mason) δημοσίως ανακοίνωσε πως ξεκίνησε να αποκαλεί τον εαυτό του με το αρσενικό πρόσημο, ως άντρας, και ξεκινά να ψάχνει πόρους για την σωματική του μετάβαση. Πιστεύουμε πως και οι δύο αυτές μεταβάσεις αξίζουν να τις γιορτάσουμε και αποτελούν έναν λόγο για αγώνα. Σε αυτό το πνεύμα σας στέλνουμε τις σκέψεις μας για την 11η Ιούνη του 2015.
Αρχικά, λίγα νέα για εμάς. Έχουμε νέα διεύθυνση e mail: june11th@riseup.net ! αν στείλατε κάτι στην προηγούμενη διεύθυνση, πιο πιθανόν είναι να μην το έχουμε λάβει. Θα μας άρεσε πολύ αν υπάρξουν πολλές μεταφράσεις αυτού του καλέσματος αλλά και άλλο υλικό αλληλεγγύης (πολλά ευχαριστώ στο ContraInfo και σε άλλους για την υποστήριξη με τις μεταφράσεις όλα αυτά τα χρόνια)! Στείλτε πληροφορίες για τα δρώμενα που θα κανονίσετε για την 11η Ιούνη φέτος, αφίσες, μπροσούρες, και οποιαδήποτε ενημέρωση από κάποια δράση στο mail μας. Ανυπομονούμε να ακούσουμε από όλους εσάς και θα ανακοινώσουμε τις δράσεις όταν έρθουν στο mail μας. Κάθε χρόνο γίνονται δράσεις σε νέες πόλεις, και πιστεύουμε πως θα ωθήσετε τους φίλους και συντρόφους σας να συμμετέχουν αυτή την χρονιά.
Αυτή η μέρα είναι μια ετήσια μέρα αλληλεγγύης στους μακροχρόνια φυλακισμένους αναρχικούς, συμπεριλαμβανομένων των Marius Mason και Eric McDavid. Με το κάλεσμα για αυτή την μέρα, στοχεύουμε να εμβαθύνουμε την συνεχιζόμενη αλληλεγγύη στους συντρόφους που αντιμετωπίζουν μακροχρόνιες καταδίκες. Αυτοί, πιο συγκεκριμένα, έχουν το ρίσκο να ξεχαστούν μέσα σε ένα μοντέλο υποστήριξης των κρατουμένων βασισμένο απλά στην αντίδραση σε αιχμές της κρατικής καταστολής και σε άλλες επείγουσες καταστάσεις. Έχουμε αφιερωθεί στο να χτίσουμε ένα μοντέλο αλληλεγγύης που να είναι τόσο μακροχρόνιο όσο και ικανό να απαντά ευέλικτα σε νέες εξελίξεις. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας να χτίσουμε νέους συνδέσμους αλληλεγγύης ανάμεσα στους κρατούμενους και στους αγώνες, παρά να υποπέσουμε σε στατικά δίκτυα προσωπικών συνδέσμων και επαφών.
Όντας αρχικά δομημένη ως μια ημέρα αλληλεγγύης στους φυλακισμένους οικο-αναρχικούς, η 11η Ιούνη παραμένει σταθερά ένα σχέδιο για την υπεράσπιση της οικολογίας και τον αγώνα ενάντια στην κοινωνία που βασίζεται στην εκμετάλλευση και στον εγκλεισμό. Καθώς η εστία είναι η αλληλεγγύη στους Marius και Eric, δύο οικο-αναρχικούς κρατούμενους με καταδίκες σχεδόν 20 χρόνων, ο κόσμος έχει εκφράσει την αλληλεγγύη του με βραδιές για γράμματα προς αυτούς, οικονομικές ενισχύσεις, εκδηλώσεις αντιπληροφόρησης, διαδηλώσεις και επιθέσεις. Οποιαδήποτε πραγματική προσπάθεια για βοήθεια προς τους κρατούμενους δεν μπορεί να βασίζεται απλά στην παθητική αλληλεγγύη, αλλά πρέπει επίσης να περιλαμβάνει την αφοσίωση στην σύνδεση των αγώνων πριν και μετά την φυλάκισή τους. Πιο αναλυτικά για το πλαίσιο και την στρατηγική της 11ης Ιούνης μπορείτε να δείτε εδώ: http://june11org/about/
Πέρυσι, καθώς οργανώναμε δράσεις για την 11η Ιούνη, παροτρύναμε την σκέψη για την σχέση ανάμεσα στους οικολογικούς αγώνες και τους αναρχικούς αγώνες ενάντια στις φυλακές. Είναι ξεκάθαρο για μας πως ο κόσμος που απαιτεί φυλακές, απαιτεί επίσης την καταστροφή του περιβάλλοντος – ως αναρχικοί, τα εχθρευόμαστε και τα δύο. Νιώθουμε ενθάρρυνση από τα αναπτυσσόμενα κινήματα ενάντια στα tar sands (άμμοι πίσσας), στους αγωγούς φυσικού αερίου (LNG), στο fracking (διαδικασία για την συλλογή του πετρελαίου) και στις μυριάδες άλλα καταστροφικά σχέδια προς την οικολογία. Η κλιμάκωση των οικολογικών αγώνων σε όλο τον κόσμο είναι ταυτόχρονα αναγκαία και ενδιαφέρουσα. Τόσο ο Marius όσο και ο Eric παραμένουν αφοσιωμένοι σε αυτούς τους αγώνες, όπως και εμείς μένουμε αφοσιωμένοι σε αυτούς, σε όλους τους φυλακισμένους οικο-αναρχικούς, και στους αγώνες που αυτοί – και όλοι εμείς – είναι αφιερωμένοι. Αλλά αυτόν τον χρόνο μας δόθηκε λόγος για γιορτή – και θα θέλαμε να δώσουμε έμφαση σε αυτό καθώς προχωράμε.
Αυτή την χρονιά ο Marius μοιράστηκε δημοσίως το νέο του όνομα και την χρήση των αρσενικών αντωνυμιών που αντανακλούν καλύτερα στην αρσενική ιδιότητα του φύλου του. Για να παραθέσουμε την δικηγόρο του, την Moira Meltzer-Cohen, που ασχολείται με τις νομικές πτυχές της μετάβασής του, ο Marius είναι κάποιος “του οποίου το θάρρος και η ακεραιότητα έχουν γίνει πιο εμφανή εξαιτίας του γεγονότος πως η ίδια του η ελευθερία και αυτονομία έχουν περιοριστεί σοβαρά.” Στο πρόσωπο ενός κόσμου που συστηματικά υποτάσσει τους τρανς ανθρώπους στη βία, την αποξένωση και κατάχρηση, ελπίζουμε πως όλοι/ες θα δείξουν την αλληλεγγύη τους στην απελευθέρωση των τρανς, με την αλληλεγγύη τους στον Marius και τους πολλούς φυλακισμένους τρανς. Αυτός ο αγώνας πρέπει να απλωθεί πέρα από την απλή οικονομική ενίσχυση. Οι τρανς κρατούμενοι αγωνίζονται όχι μόνο για τις υλικές αναγκαιότητες της ύπαρξης τους, αλλά επίσης αγωνίζονται ενάντια στα συστήματα της κυριαρχίας που δεν θα σταματήσουν πουθενά για να τους εμποδίσουν να είναι απλά αυτό που θέλουν να είναι. Η αλληλεγγύη μας πρέπει να είναι τόσο δημιουργική και ποικίλη όσο σκληρές και καταπιεστικές είναι οι τακτικές του κράτους.
Στις 8 Ιανουαρίου αυτού του έτους, ο Eric McDavid αποφυλακίστηκε έπειτα από εννιά χρόνια φυλακισμένος. Ο Eric επέστρεψε σπίτι του στους φίλους και στην οικογένεια του αφού το ομοσπονδιακό δικαστήριο δέχθηκε την αίτηση του για έφεση της ποινής, αναφέροντας πως το FBI κατακράτησε αποδεικτικά στοιχεία κατά την διάρκεια της δίκης της υπόθεσής του. Εξαιτίας αυτού, ο Eric ήταν σε θέση να δηλώσει ένοχος για μικρότερη ποινή, η οποία ήταν μέχρι και πέντε χρόνια κάθειρξη – τέσσερα χρόνια λιγότερο από τα χρόνια που ήταν κρατούμενος σε ομοσπονδιακή φυλακή. Η εκπληκτική αποφασιστικότητα του Eric και η δέουσα υποστήριξη από την οικογένεια του, τους φίλους και συντρόφους του, όχι μόνο βοήθησαν για την ψυχολογική και φυσική του υγεία όσο ήταν πίσω από τα κάγκελα, αλλά και για την αποφυλάκισή του. Η αποφυλάκισή του μετά από εννιά χρόνια είναι μια τεράστια αλλαγή. Ο Eric τώρα είναι αντιμέτωπος με το να χτίσει μια καινούργια ζωή μετά από σχεδόν δέκα χρόνια σε εγκλεισμό. Αυτή είναι μια νέα φάση αγώνα για αυτόν, και δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε την αλληλεγγύη προς αυτόν ακόμα και μετά την αποφυλάκιση του.
Αντιμετωπίζουμε νέα ζητήματα σχετικά με το πως να βοηθήσουμε τον Eric κατά την μετάβασή του από το έντονα ελεγχόμενο περιβάλλον της φυλακής σε μια ζωή στην ανοιχτή φυλακή (τις συνθήκες της αναστολής του Eric που συμπίπτουν με αυτές της κοινωνίας ελέγχου στην οποία ζούμε). Παρόλο που δε ζει πια σε ένα κελί από τσιμέντο και συρματόπλεγμα, ο Eric ακόμη αντιμετωπίζει τον κατασταλτικό μηχανισμό του κράτους. Οι κινήσεις του είναι περιορισμένες, οι επικοινωνίες του παρακολουθούνται και περνάει το χρόνο του σε δραστηριότητες που δεν είναι πάντα της επιλογής του. Όλα αυτά περιορίζουν τις σχέσεις του με τις κοινότητες από τις οποίες απουσιάζει τόσο καιρό, κοινότητες που τον ενδιαφέρουν και θέλει να είναι μέρος τους. Πρέπει τώρα να βρούμε τον τρόπο να ελαχιστοποιήσουμε την επίδραση αυτών των περιορισμών και να κάνουμε τη μετάβαση όσο το δυνατό πιο ομαλή και θερμή. Είμαστε ενθουσιασμένοι που αντιμετωπίζουμε αυτήν την πρόκληση 9 χρόνια νωρίτερα απ’ ότι περιμέναμε.
Το πλαίσιο των δράσεων της φετινής 11ης Ιούνη θα συνεχίσει να περιλαμβάνει τον Eric βοηθώντας τον υλικά και συναισθηματικά κατά τη μετάβασή του, και διατηρώντας ανοιχτό τον πολιτικό διάλογο σχετικά με τη στοχοποίηση του. Η υπόθεση του Eric παραμένει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της κρατικής στοχοποίησης και παγίδευσης αναρχικών σε αυτή τη χώρα. Όμως πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι η υπόθεσή του δεν είναι με κανέναν τρόπο μοναδική. Οι μουσουλμανικές κοινότητες έχουν υποστεί σε μεγάλο βαθμό τέτοιου είδους επιθέσεις από το FBI. Πρέπει πάντα να βρίσκουμε τρόπους να δουλεύουμε με αλληλεγγύη. Η υποστήριξη πρώην κρατουμένων μετά την αποφυλάκιση είναι ουσιαστικό κομμάτι του αγώνα μας, και προφανώς είμαστε κατενθουσιασμένοι που ο Eric μπορεί να βρίσκεται και πάλι ανάμεσα σε φίλους και τη Γη σύμφωνα με τις επιθυμίες του, και κάθε βήμα του επιβεβαιώνει την θέλησή μας για την καταστροφή όλων των φυλακών.
Οι πρακτικές της συνεχούς αλληλεγγύης δεν πρέπει να αποτελούν απλά ένα καθησυχαστικό πολιτιστικό έθιμο: οι πράξεις μας έχουν δυνατότητα να προκαλέσουν πραγματικές υλικές συνέπειες –τόσο θετικές όσο και αρνητικές- για τους φυλακισμένους συντρόφους μας. Καθώς εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους φυλακισμένους συντρόφους μας και τους αγαπημένους τους, ο στόχος μας πάει πιο πέρα από την απλή υποστήριξή τους: στοχεύουμε στη δημιουργία κοινωνικής δυναμικής ενάντια σε ένα ολόκληρο σύστημα εξημέρωσης και οικολογικής καταστροφής. Αυτές οι συνδέσεις νοηματοδοτούν όλες τις κινήσεις αλληλεγγύης, καθιστώντας τες σημαντικά εργαλεία για αυτούς εντός των τειχών, αυξάνοντας όμως παράλληλα και τους κινδύνους όταν οι κινήσεις αυτές δεν είναι καλά υπολογισμένες και είναι ανακριβείς. Όπως πάντα, χρειάζεται πολλή προσοχή και αιχμηρή ανάλυση στην κατάστρωση σχεδίων.
Αυτή η σκέψη αφορά όλο το φάσμα των δράσεων στήριξης, ακόμη και της οικονομικής ενίσχυσης. Ελπίζουμε ότι οι δράσεις οικονομικής ενίσχυσης δημιουργούν επίσης χώρους για διάλογο και αγώνα. Μια κοινή ανησυχία των συντρόφων που αντιμετωπίζουν μακροχρόνιες ποινές είναι το αν θα υπάρχουν ακόμη ανατρεπτικές δράσεις και συζητήσεις όταν θα βγουν από τη φυλακή. Είναι στο χέρι μας να κάνουμε βέβαιο ότι θα υπάρχουν, και ότι αυτές οι δράσεις και συζητήσεις θα είναι ισχυρότερες, πιο πλούσιες και πιο ουσιαστικές. Τα γράμματα που αποστέλλονται στους κρατούμενους είναι που τους κρατούν σε επαφή με αυτή τη διαδικασία.
Ένα συγκεκριμένο στοιχείο αυτής της διαδικασίας είναι η ανάπτυξη της δυνατότητάς μας για συνεχή υποστήριξη κρατουμένων. Τη χρονιά που πέρασε υπήρξαν νίκες και ήττες καθώς αναρχικοί και άλλοι ανυπότακτοι κρατούμενοι αγωνίστηκαν ενάντια στις συνθήκες κράτησης, με μέσα που περιελάμβαναν απεργίες πείνας και εργασίας. Η απεργία πείνας του Νίκου Ρωμανού και η επαναστατική αλληλεγγύη που τη συνόδεψε μας θύμισε την ανατρεπτική δυνατότητα των αγώνων που οργανώνονται παράλληλα μέσα και έξω από τα τείχη της φυλακής. Όμως καθώς αναρχικοί κρατούμενοι, όπως ο Sean Swain στο Οχάιο ή ο Michael Kimble στην Αλαμπάμα διεξάγουν όλο και περισσότερο αντίστοιχους αγώνες στη Βόρεια Αμερική, το κίνημα συχνά δείχνει την έλλειψη συνδέσεων και δύναμης που χρειάζεται για να προσφέρει ουσιαστική αλληλεγγύη. Αυτή δεν είναι μια κριτική προς τις αφοσιωμένες ομάδες υποστήριξης που συνεργάζονται με αυτούς τους επαναστάτες κρατούμενους, αλλά απευθύνεται στους υπόλοιπους από εμάς, και δείχνει τη σημασία της γενίκευσης των ενεργών μορφών αλληλεγγύης με τους φυλακισμένους.
Μία σημαντική πλευρά του μακροπρόθεσμου σκοπού της αλληλεγγύης στους κρατούμενους είναι η διατήρηση των παλιών συνδέσεων και η παράλληλη δημιουργία νέων συνδέσεων με άλλους αγωνιζόμενους κρατούμενους. Οι πρόσφατα αποφυλακισμένοι σύντροφοι Amelie και Fallon εξέφρασαν καλά αυτήν την ιδέα στην ανοιχτή επιστολή τους το Φεβρουάριο http://en.contrainfo.espiv.net/2015/02/17/mexican-prisons-open-letter-of… H γενίκευση της αλληλεγγύης σημαίνει να ξεφύγουμε από τον περιορισμό του «ακτιβιστικού χώρου» για να αφήσουμε να δημιουργηθούν απρόσμενες νέες σχέσεις. Μέρος της πρότασής μας για φέτος είναι η δημιουργία ισχυρότερων σχέσεων αλληλεγγύης με τρανς αγωνιζόμενους κρατούμενους, τόσο από την πλευρά της άμεσης προσωπικής και πολιτικής υποστήριξης, όσο και με την προοπτική της στήριξης σε μελλοντικούς αγώνες για ασφάλεια, ορμόνες ή άλλους ιατρικούς πόρους και αξιοπρέπεια. http://supportmariusmason.org/2014/07/07/free-marius-jacob-mason/ Μας ενέπνευσε η Chelsea Manning, που κέρδισε πρόσβαση σε ορμόνες παρά τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζει, υποδεικνύοντας την πιθανότητα νίκης μελλοντικών αγώνων και για άλλους τρανς κρατούμενους.
Συνεχίζουμε να προσαρμοζόμαστε στο σκηνικό που αλλάζει από τις νίκες των φυλακισμένων συντρόφων μας –όπως την αποφυλάκιση του Eric, τη μετάβαση του Marius, την κατάκτηση «μιας ανάσας ελευθερίας» του Νίκου Ρωμανού, και πιο πρόσφατα την υπέροχη επιστροφή των Amelie, Carlow και Fallon- αλλά και τους συνεχείς μετασχηματισμούς του κατασταλτικού μηχανισμού. Αυτές οι μεταβάσεις σηματοδοτούν την επέκταση των αγώνων μας και σε καμία περίπτωση την παύση τους.
«Ο αγώνας δεν τελειώνει, παίρνει νέες μορφές. Γιατί οποιοδήποτε και να είναι το πρόσωπο ή το όνομα, είναι πάντα πόλεμος».
Ευχαριστούμε για την αλληλεγγύη που δείχνετε, στις 11 Ιούνη ή οποιαδήποτε μέρα. Σημαίνει τα πάντα.
Κείμενο-κάλεσμα για την 11η Ιούνη – ημέρα διεθνούς αλληλεγγύης – από την αναρχική συλλογικότητα Μαύρο/Πράσινο
Το κράτος είναι ένας θεσμός που τροφοδοτεί και τροφοδοτείται από πολλούς μηχανισμούς, ένας από τους οποίους είναι ο καπιταλισμός. Δομικό στοιχείο του καπιταλισμού είναι η εκμετάλλευση των πάντων με σκοπό το κέρδος και τη συσσώρευση, αναγκαία για την ανάπτυξη. Είναι ένα στυγνό οικονομικό σύστημα στο οποίο η φύση και κάθε μορφή ζωής αξίζει όσο και το κέρδος που μπορεί να αποφέρει. Κράτος και καπιταλισμός επιβάλλονται βίαια και εξουσιαστικά στερώντας από τα ανθρώπινα και μη ζώα την ελευθερία και πολλές φορές την ίδια τη ζωή. Τα ζώα χρησιμοποιούνται για πειράματα από βιομηχανίες φαρμάκων και καλλυντικών, ως θέαμα από τσίρκο και ζωολογικούς κήπους, ενώ επιπλέον εξολοθρεύονται μαζικά μέσα σε σφαγεία για να καταλήξουν στο πιάτο μας ή για να ντύσουν την ανθρώπινη ματαιοδοξία. Φυσικά, η καταστροφική μανία του ανθρώπου δε θα μπορούσε να σταματήσει στην εκμετάλλευση των ζώων αλλά επεκτείνεται και εις βάρος της γης. Η φύση λεηλατείται καθώς αντιμετωπίζεται ως πηγή φυσικών και οικονομικών πόρων. Αποψιλώσεις μεγάλων δασικών περιοχών, εξορύξεις πολύτιμων μετάλλων, λίθων και πετρελαίου, μόλυνση γης, υδάτων και αέρα είναι μόνο κάποιες απ’τις περιπτώσεις επέμβασης του ανθρώπου πάνω στη γη. Τελευταία παρατηρούμε όλο και περισσότερο την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών όπως οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι οποίες παρά τις καταστροφικές επιπτώσεις τους στο φυσικό κόσμο δικαιολογούνται στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης.
Μπροστά σε αυτήν την επέλαση του ανθρώπου που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του κάποιοι επέλεξαν να μην ακολουθήσουν το δρόμο της υποταγής και της απάθειας αλλά να αντισταθούν και να δράσουν μέσω του αναρχικού αγώνα για την ολική απελευθέρωση γης και ζώων (ανθρώπινων και μη). Το υπάρχον πολιτικό σύστημα μπροστά σ’αυτήν την απειλή απαντά με καταστολή και φυλάκιση. Αυτή τη στιγμή πολλοί αγωνιστές βρίσκονται φυλακισμένοι για υποθέσεις απελευθέρωσης γης και ζώων, ανάμεσα στους οποίους είναι και οι: Marco Camenisch, Adriano Antonacci, Gianluca Iacovacci, Marius Mason, Rebecca Rubin, Adrian Magdaleno Gonzales, Natalia Collado, Karl Haggroth, Ebba Olausson, Richard Klinsmeister.
11 Ιούνη
Η 11η Ιούνη καθιερώθηκε αρχικά ως μέρα αλληλεγγύης στον Jeff Luers, καθώς στις 11/6/2001 του ανακοινώθηκε η 22ετής ποινή του για τον εμπρησμό οχημάτων στο Όρεγκον ως διαμαρτυρία ενάντια στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η μέρα αυτή κρατήθηκε και μετά την αποφυλάκισή του ως διεθνής ημέρα αλληλεγγύης σε κατηγορούμενους για υποθέσεις οικοτρομοκρατίας και αναρχικούς με μακροχρόνιες ποινές. Αρχικά οι δράσεις αλληλεγγύης εστιάζονταν στους Eric McDavid και Marius Mason, οι οποίοι συνελήφθησαν στα πλαίσια του Green Scare (όνομα που δόθηκε από τους ίδους τους διωκόμενους και το κίνημα αλληλεγγύης στην κατασταλτική επιχείρηση του FBI ‘Operation Backfire’ με σαφή αναφορά στο Red Scare, περίοδο δίωξης κομμουνιστών και αναρχικών στις ΗΠΑ).
Συγκεκριμένα, ο Marius, μέλος του ELF, είναι ένας περιβαλλοντικός ακτιβιστής ο οποίος το 2009 καταδικάστηκε σε 22 χρόνια φυλάκισης αφού ανέλαβε την ευθύνη 14 κατηγορίες (13 για ELF και μία για ALF) για εμπρησμούς και υλικές ζημιές σε ακίνητα ύψους 4 εκατομ. δολαρίων, σε καμία από τις οποίες δεν υπήρξε τραυματίας. Ο Marius διώχθηκε για μια επίθεση που έγινε το 1999 σε ένα κτίριο του Michigan State University, η οποία προκάλεσε ζημιές πάνω από 1 εκατομ. δολάρια και πραγματοποιήθηκε ως ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της έρευνας των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών. Επιπλέον, από επιθέσεις σε κτίρια υπό κατασκευή και σε σκάφη που κατείχε ένας παραγωγός γάλακτος προκλήθηκαν ζημιές 3 εκατομ. δολαρίων. Η ποινή που του επιβλήθηκε είναι η μεγαλύτερη που έχει δοθεί σε υποθέσεις εγκλημάτων κατά ιδιοκτησίας και αποτελεί μορφή πολιτικής δίωξης ως μέρος του Green Scare. Ο Marius ήταν γνωστός ως Marie αλλά έχει πάψει να χρησιμοποιεί το όνομα αυτό και επιθυμεί να αναφέρεται με αντωνυμίες αρσενικού γένους. Η μετάβαση αυτή είναι αναμφίβολα μια επιπλέον πρόκληση μέσα στο πλαίσιο του συστήματος εγκλεισμού.
Ο Eric McDavid καταδικάστηκε για συνωμοσία για την καταστροφή κρατικών και εταιρικών ακινήτων με τη χρήση φωτιάς ή εκρηκτικών, χωρίς να έχει πραγματοποιήσει κάποια δράση αλλά για «έγκλημα σκέψης». Συνελήφθη το 2006 και το Μάιο του 2008 καταδικάστηκε σε σχεδόν 20 χρόνια φυλάκισης ως τρομοκράτης. Ύστερα από 9 χρόνια στη φυλακή μετά από έφεση έγινε γνωστό ότι το FBI είχε αποκρύψει ενδεχομένως απαλλακτικά στοιχεία από την υπεράσπιση. Αφού δήλωσε ένοχος για την κατηγορία της συνωμοσίας η οποία επέφερε ποινή έως 5 χρόνια, στις 15 Ιανουαρίου 2015 αποφυλακίστηκε με αυστηρούς περιοριστικούς όρους.
Στα πλαίσια της 11η Ιούνη γίνονται σε όλο τον κόσμο δράσεις αλληλεγγύης, από ενημερωτικές παρεμβάσεις μέχρι πορείες και επιθετικές ενέργειες. Η αλληλεγγύη για μας είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του καθημερινού μας αγώνα ενάντια σε ό,τι μας καταπιέζει και δεν περιορίζεται από εθνικά σύνορα. Μόνο με τη συσπείρωση και τη συλλογική οργάνωση μπορούμε να περάσουμε στην αντεπίθεση κατά του κεφαλαίου και της εξουσίας μέχρι την καταστροφή κράτους και κυρίαρχου πολιτισμού. Παίρνοντας σαφή και ξεκάθαρη θέση σαν αναρχικοί σε αυτόν τον πόλεμο, οφείλουμε να μην ξεχνάμε τους φυλακισμένους αγωνιστές και να μη σταματάμε να τους στηρίζουμε ηθικά και υλικά.
Υ.Γ.: Στις 23 Απριλίου ξεκίνησε η δίκη των αναρχικών Billy, Costa και Sylvia που κατηγορούνται για απόπειρα επίθεσης με γκαζάκια και εκρηκτικά στο Κέντρο Νανοτεχνολογίας Bining και Rohrer, ιδιοκτησίας της IBM, στην Ζυρίχη της Ελβετίας. Η δίκη πήρε αναβολή για τις 11 Ιούνη. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.
Οργάνωση και αντίσταση με δεδομένη την αλληλεγγύη μας σε κάθε ανθρώπινο και μη ζώο που βιώνει τον εγκλεισμό. Θα βρισκόμαστε πάντα στο πλευρό τους γιατί εκεί είναι η θέση μας.
Καλούμε όλες/ους τις/τους αναρχικές/ούς σε δράση, ενόψει της διεθνούς ημέρας αλληλεγγύης
Λευτεριά σε ζώα ανθρώπινα και μη
μπουρλότο και φωτιά σε κάθε φυλακή
Αναρχική Συλλογικότητα
Μαύρο/Πράσινο
